vdB 1658: Sans faindre voel obeir a ma dame en qui veïr puis sens et valour. Sa biauté en sour veïr ne me puet asouveyr, tant ai plus dolour. (Refrain)
Instances:
- Manuscript:
- Paris, Bibliothèque nationale de France [F-Pn] nouv. acq. fr. 7514, fol. 85 va
- Identifier:
- 1658-1
- Manuscript Readings:
- <S>ans faindre voel obeir A ma dame en qui veïr Puis sens et valour Sa biauté en sour ueïr Ne me poet asouueyr Tant ai plus dolour (initial)
- Sans faindre {et} c{etera}. (st. I, final refrain)
- Sans faindre {et} c{etera}. (st. II, final refrain)
- Sans faindre {et} c{etera}. (st. III, final refrain)
- Circumstance:
- About to die
- Circumstance Type:
- Various
- Destination:
- Himself
- Purpose:
- Comment
- Metric Structure:
- A7A7B5A7A7B5
- Occurrence Number:
- 1
- Location:
- Initial
- End of stanza
- Singer:
- The chatelain
- Preceeding:
- Faire
- Chanter
- Commencer
- Chant
- Succeeding:
- Faire
- Chanson
Relationships
This Refrain
vdB 1658: Sans faindre voel obeir a ma dame en qui veïr puis sens et valour. Sa biauté en sour veïr ne me puet asouveyr, tant ai plus dolour.